donderdag, juli 24, 2003
,,Ben je fotografe?'' De vraag is van een ongeëvenaarde overbodigheid en dat maakt Beth Schneider (52) me ook prompt duidelijk. ,,Wat had je anders gedacht'', wijst ze naar de drie fototoestellen die rond haar hals hangen. Klein - amper anderhalve meter - maar duidelijk dapper. Moet ook als je je mannetje wil staan in de wereld van Tourfotografen.
Meer dan twintig jaar geleden nam ze haar allereerste wielerfoto's en ondertussen is ze aan haar veertiende Tour bezig. ,,Er is nog een Franse fotografe die de publiciteitskaravaan schiet en een Mexicaanse die de finale doet, maar ik ben in feite de enige vrouwelijke fotografe die de hele wedstrijd volgt'', glundert ze trots.
,,Anekdotes? Hoeveel wil je er?'', lacht Beth Schneider. ,,In 1992 maakte ik een ongelooflijk verhaal mee. Ik zou een Touretappe achteraan op de motor volgen, maar een Belgische fotograaf had mijn plaats ingenomen. Ik bleef achter aan de start tot ik uiteindelijk een plaatsje achteraan in een ambulance kon bemachtigen. Niet voor lang, want even verder stopte die en stond ik weer te voet. Tot mijn verbazing bleek een gendarme bereid me op zijn motor mee te nemen. Wauw, dacht ik, maar ook dat duurde niet lang. Op de top van de eerste klim werd ik door hem gedropt omdat hij een jurylid moest oppikken. Uiteindelijk kon ik een plaatsje bemachtigen in de auto van een radiostation, maar tot overmaat van ramp begon mijn maag onderweg op te spelen...''
,,In 2000 moest ik in het ziekenhuis van Mulhouse met mijn knie onder de radiografie door de schuld van zo'n bodyguard. We stonden in een toegelaten zone foto's te nemen, maar een agent had dat zo niet begrepen. Hij trommelde enkele dikzakken op, die ons hardhandig verwijderden. Mijn knie kreeg harde klappen te verwerken.''
Bron: Het Nieuwsblad.
Meer dan twintig jaar geleden nam ze haar allereerste wielerfoto's en ondertussen is ze aan haar veertiende Tour bezig. ,,Er is nog een Franse fotografe die de publiciteitskaravaan schiet en een Mexicaanse die de finale doet, maar ik ben in feite de enige vrouwelijke fotografe die de hele wedstrijd volgt'', glundert ze trots.
,,Anekdotes? Hoeveel wil je er?'', lacht Beth Schneider. ,,In 1992 maakte ik een ongelooflijk verhaal mee. Ik zou een Touretappe achteraan op de motor volgen, maar een Belgische fotograaf had mijn plaats ingenomen. Ik bleef achter aan de start tot ik uiteindelijk een plaatsje achteraan in een ambulance kon bemachtigen. Niet voor lang, want even verder stopte die en stond ik weer te voet. Tot mijn verbazing bleek een gendarme bereid me op zijn motor mee te nemen. Wauw, dacht ik, maar ook dat duurde niet lang. Op de top van de eerste klim werd ik door hem gedropt omdat hij een jurylid moest oppikken. Uiteindelijk kon ik een plaatsje bemachtigen in de auto van een radiostation, maar tot overmaat van ramp begon mijn maag onderweg op te spelen...''
,,In 2000 moest ik in het ziekenhuis van Mulhouse met mijn knie onder de radiografie door de schuld van zo'n bodyguard. We stonden in een toegelaten zone foto's te nemen, maar een agent had dat zo niet begrepen. Hij trommelde enkele dikzakken op, die ons hardhandig verwijderden. Mijn knie kreeg harde klappen te verwerken.''
Bron: Het Nieuwsblad.
# posted by Jan-Edward : 13:06
|
|